Dictionary Definition :
Definition[1]
:
parcel : (f.) bhaṇḍikā. (m.) puṭa; bhāga; koṭṭhāsa. (v.t.) bhāgaso vibhajati. (pp.) bhāgaso vibhatta.
Source
:
A.P. Buddhadatta Mahathera, Concise Pali-English and English-Pali Dictionary [available as digital version from Metta Net, Sri Lanka]
Related
:
parcel-out , parcelled , parcelling , parcenarer , parcenary , parboil , parāyin , parāyika , pārāyanikabrāhmanā , pārāyana vagga