Birth and what arises from it; cause of an act; the beginning and rise.
生起 [py] shēngqĭ [wg] sheng-ch'i [ko] 생기 saenggi [ja] ショウキ shōki ||| (1) The arising, production, coming into being of things. (utpāda, upagama) (2) A situation that is arising.
指能生與所生。以能生為生,名之為因;以所生為起,名之為果。法華經玄義卷一上(大三三‧六八四下):「生起者,能生為生,所生為起。」
ut-√pad, utpāda, utpatti, nir-√vṛt, pravṛtti, abhinirvṛtti; atinivartayitṛ, anupravṛtta, anuvṛtta, anu-√śī, abhi-√jan, abhinirvartaka, abhisaṃskṛta, āgama, utthita, utpanna, utpannōtpanna, utpādana, utpādayati, utpādayitavya, utpādya, udaya, unmajjana-yoga, upagama, upa-√jan, upapatti, upalabhya, kriyā, nirvartaka, nirvartayati, nirvartita, nirvṛtti, niveśya, prabhavana, pra-√vṛt, pravṛtta, √bhū, vāhin, vi-√ruh, √vṛt, vṛtti, vyutthāna, samutpāda, samudācāra, samudbhava.
瑜伽八十四卷二頁云:言生起者:於一切時,容可生故。
===(術語)能生為生,以名因。所生為起,以名果。法華玄義一曰:「生起者,能生名生,所生名起。」