Dictionary Definition :
Definition[1]
:
英妙 (yīng miào) ( “excellent, distinguished” )
{《漢語大詞典》9.340b(晉代)} ; {《大漢和辞典》9.590b(晉代)} ;
Dharmarakṣa: {94b12} (the Buddha)由是教化 此諸比丘 當興精進 第一英妙(v)
{K.198.5} udāra~
Kumārajīva: {L.27b4} 大(精進)
Dharmarakṣa: {96b12} 我聲聞備(Pūrṇa) ………… 處此大乘 無上正眞 自見國土 英妙清淨(v)
{K.204.14} śreṣṭha~
Kumārajīva: {not found at L.28b3}
Source
:
A Digital Edition of A Glossary of Dharmarakṣa translation of the Lotus Sutra by Seishi Karashima, 1998