Dictionary Definition :
Definition[1]
:
1.即指密教之胎藏界曼荼羅。又作大悲胎藏曼荼羅、大悲曼荼羅、悲生曼荼羅。壇,梵語 mandala(曼荼羅)之意譯。乃大日經所說,謂胎藏界之曼荼羅,為自大悲胎藏出生之曼荼羅。〔大日經卷一、大日經疏卷五〕(參閱「胎藏界曼荼羅」3935)
Source
:
佛光電子大辭典
Page
:
p862
Definition[2]
:
The altar of pity, a term for the garbhadhātu mandala , or for the Sakyamumi grou
Source
:
A Dictionary of Chinese Buddhist Terms, William Edward Soothill and Lewis Hodous
Definition[3]
:
(術語)總言胎藏界之曼荼羅。以是自大悲胎藏流出三重之曼荼羅故也。別言北方羯摩部釋迦之曼荼羅。以是出現於濁世而攝化六道四生故也。聖財集下曰:「北方不空成就佛云者,大悲壇三界六道能化之釋迦也。」
Source
:
丁福保《佛學大辭典》