Dictionary Definition :
Definition[1]
:
苦行林 [py] kŭxínglin2 [wg] k'u-hsing-lin [ko] 고행림 kohaengnim [ja] クギョウリン kugyōrin ||| A forest inhabited by world-renunciant religious practitioners (śramaṇa). Also refers specifically to Uruvelā forest, where Śākyamuni carried out his ascetic practices prior to his awakening.
(Skt. tapo-vana). Also translated as 木瓜林 and transliterated as 優樓頻螺. 〔無量壽經連義述文贊 T 1748.37.137c8〕
Page
:
[cmuller ; source(s): JEBD]
Definition[2]
:
梵名 Tapovana,巴利名同。佛陀修苦行六年之地。昔稱優樓頻螺(巴 Uruvelā),即今印度佛陀伽耶大塔南側五百餘公尺之處,目支鄰陀村(梵 Mucilinda,巴 Mucalinda)之東,然至今僅存雜木一叢。〔佛本行集經卷二十五、方廣大莊嚴經卷七、大唐西域記卷八摩揭陀國條〕
Source
:
佛光電子大辭典
Page
:
p3944
Definition[3]
:
tapo-vana.
Source
:
佛教漢梵大辭典, 平川彰 Buddhist Chinese-Sanskrit Dictionary, Akira Hirakawa
Page
:
P.3132-P.3133